چنگال کرونا بر گلوی تولید طیور بومی گیلان

جارستان به نقل از ایرنا؛ با شیوع ویروس کرونا و سایه سنگین آن که طی بیش از دوماه گذشته بر همه چیز سایه افکنده، محاسبات تولید کنندگان و پرورش دهندگان طیور بومی نیز چون بسیاری از بخش های دیگر در هم ریخت واین ویروس چنگال خود را بر روی گلوی مصرف این طیور گذاشته است و تولید کنندگان به امید گذر از این بحران بسر و روزهای بهتر می برند.

استان گیلان بخاطر شرایط آب و هوایی یکی از پتانسیل های مناسب پرورش طیور بومی از انواع مرغ، اردک، غاز و پرندگان تزئینی است.
اما این چرخه از تولید و پرورش تا فروش و مصرف خانگی به دلیل شیوع ویروس کرونا دستخوش مشکلات عدیده ای شده است.

پرورش طیور بومی به شکل سنتی قدمت بسیاری دارد و هم اکنون بصورت نیمه مدرن در شهرستان صومعه سرا انجام می شود چنانکه در کنار صنعت مرغداری، بیش از ۱میلیون و ۱۴۰هزار قطعه طیور بومی اعم از اردک، غاز و مرغ و خروس در روستاهای این شهرستان بصورت سنتی و نیز با اجرای طرح مشاغل خانگی تولید و به بازار مصرف عرضه می شود.
همچنین این شهرستان با ۲۰۳ مرغداری گوشتی فعال با ظرفیت ۵ میلیون قطعه در هر دوره و ۲۶ واحدمرغداری مادر گوشتی و ۵ واحد کارخانه جوجه کشی و یک کشتارگاه از مراکز مهم تولید گوشت در گیلان است و امروز این ظرفیت تولیدی با بحرانی که از بحران کرونا بر آن سایه افکنده دست و پنجه نرم می کند.

سجاد از تولید کنندگان و پرورش دهندگان جوجه یک روزه در صومعه سرا در گفت وگو با خبرنگار ایرنا می گوید :هرساله از اواخر بهمن ماه شروع به تولید انواع جوجه اردک می کردیم که امسال ویروس کرونا به ما شوک وارد کرد به طوری که حدود ۵هزار تخم خریداری شده به دستگاه های جوجه کشی نرسید.
سجاد با اشاره به اینکه سال گذشته بیش از ۱۵ هزار انواع جوجه تولید و پس از ۲۰روز وارد بازار شهرستان صومعه سرا کردیم، افزود: پرورش طیور بومی با استفاده از ضایعات کشاورزی و برنجی که بر روی زمینها باقی می ماند هزینه چندانی برای روستائیان ندارد و هر روستایی ۲۰ تا ۱۰۰ قطعه طیور بومی را می تواند به راحتی برای مصرف خانگی تولید کرده و درآمدزایی خوبی داشته باشد.
وی افزود: در ابتدای امسال باتوجه به شیوع کرونا دچار خسارت جدی شدیم و با تعطیلی بازارهای محلی دیگر جرات تولید مجدد نداشتیم و اکنون منتظر عادی شدن وضعیت هستیم تا شاید بتوانیم کمی از خسارت قبل را جبران کنیم.
یوسف زاده اهل روستای دوگور یکی از پرورش دهندگان طیور بومی هم می گوید : کرونا توازن عرضه و تقاضا را برهم زد و سبب کاهش مصرف طیور شد، بطوریکه تا کنون نتوانسته ام جوجه خریداری کنم.
وی با اشاره به اینکه تولید کنندگان جوجه های اصلاح شده وعده خرداد ماه رامی دهند، افزود: برخی از دلالان جوجه های ۲۰ روزه تایک ماهه را از قبل خریداری کرده واکنون باتوجه به کاهش تولید جوجه و معدوم سازی بخش زیادی از آنها، هر یک جوجه را با رقم بین ۶تا۸هزار تومان عرضه می کنند که این برای ما توجیه اقتصادی ندارد.
شهاب منزوی پرورش دهنده ای دیگر هم می گوید : انگار شیوع ویروس کرونا و گران بودن دان و خوراک طیور دست به دست هم داده اند تا صدای جیک جیک جوجه ها در روستاها شنیده نشود.
وی افزود: امسال فقط بیش از هفتصد اردک بومی پرورش دادم و تا قبل از کرونا ۵۰۰ قطعه آن را در بازار محلی با قیمت ۲۵هزار تومان فروختم اما پس از آن ۲۰۰ اردک تولیدی باتوجه به نبود بازار عید و مسافران بر روی دستم ماند و مجبورم باتوجه به فصل نشا هزینه اضافی کنم و آنها را فعلا نگهداری کنم.
فروتن هم از دیگر تولید کنندگان محلی به خبرنگار ما می گوید : خرج دانشگاه و زندگی ام را از طریق فروش طیور بومی بدست می آورم.
وی با اشاره به اینکه کرونا بیش از ۲هزار تخم مرغ و اردکم را با خاک یکسان کرد، افزود: با تعطیلی بازار هفتگی تخم های تولید شده برای بازار عید بر روی دستم ماند و دیگر خریداری برای آن ها وجود نداشت به هرکس که دستگاه جوجه کشی داشت زنگ زدم حتی قبول نمی کردند که رایگان ببرند.
وی افزود: کاهش قیمت هر عدد تخم اردک امسال به ۱۰۰ تومان رسید واین یعنی تولیدی بدون بهره وری داشته ام.
سعیدی یکی از فروشندگان لوازم و تجهیزات مرغداری هم دغدغه های خاص خود را دارد و می افزاید :شیوع ویروس کرونا نه تنها بر تولید کنندگان بلکه برما فروشندگان تجهیزات مرغداری هم ضرر و خسارت جدی وارد کرده است.
وی با اشاره به اینکه تعطیلی مغازه ها و نبود تقاضا برای خرید تجهیزات و لوازم مرغداری برایمان مشکل بوجود آورده است، افزود:اجناس را از قبل باچک خریده و طی این ایام تاکنون فروشی نداشته ام و از طرفی قیمت رو به افزایش غیر معقول اجناس هم مرا بر سر دوراهی چند بخرم تا چند بفروشم گذاشته است.
بهراد کاشفی هم فروشنده دان و خوراک طیور بومی می گوید : وقتی مصرف طیور بومی وبه تبع آن تولید جوجه و طیور بخاطر کرونا کاهش پیدا می کند تاثیر مستقیم بر بازار کار ما دارد زیرا تقاضا برای خرید دان و خوراک وجود ندارد و اگر هم باشد بسیار کم است.
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان صومعه سرا هم در این رابطه می گوید: تاکنون ۹۵۰ پروانه مشاغل خانگی صادر شده است که بخشی از آن مربوط به طیور بومی است.

احمد پادیاب با اشاره به اینکه یک میلیون و ۱۴۳ هزار قطعه طیور بومی در این شهرستان وجود دارد، افزود: تولید طیور بومی به صورت خانگی و نیمه مدرن از بازده اقتصادی خوبی هم از لحاظ گوشت و نیز تخم طیور در بازار دارد و استفاده از تجهیزات مدرن و واکسیناسیون در مزرعه پرورش، منجر به دریافت سود بیشتری هنگام فروش آن می‌شود.
وی ادامه داد : پرورش طیور بومی در شهرستان صومعه سرا علاوه بر ایجاد درآمد اقتصادی برای روستاییان و تامین نیازهای معیشتی آنان می تواند به افزایش تولید مواد پروتئینی در این شهرستان نیز کمک زیادی کند.
پادیاب با اشاره به اینکه تعطیلی بازارهای محلی با دستور ستاد مبارزه با ویروس کرونا انجام شده است، افزود:حمایت از سرمایه گذاری و اشتغال، مدیریت تولید به صورت کمی، کیفی و بهداشتی محصولات طیور بومی در دستور کار قرارگرفته است.

صومعه سرا با حدود۱۳۰ هزار نفر جمعیت و ۵۶۴ کیلومتر مربع وسعت و سه بخش مرکزی، تولمات و گوراب زرمیخ در ۲۵ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع است.